Zoo w Warszawie

Do zoo w Warszawie mamy blisko, więc bywamy tu często, i z radością, podobnie w jak innych ogrodach tego typu na świecie (np.w Barcelonie). Jeśli jest się stałym bywalcem, opłaca się zakupić roczny karnet (imienny, 100 zł, ulgowy 70, dziecko do 3 roku życia bez opłaty). Ponieważ nie lubimy tłumów, zjawiamy się zwykle zaraz po otwarciu, w dni powszednie. Oczywiście głównym powodem są zwierzęta i ich cicha obserwacja, zwyczaje, różna aktywność w zależności od pogody. Drugim, nie mniej ważnym, pretekstem jest budynek stojący nieopodal wejścia od ul. Ratuszowej: Willa pod Zwariowaną Gwiazdą.

Zoo w Warszawie – niesamowita historia Warszawskiego Ogrodu Zoologicznego.

O tym, że willa jest miejscem wyjątkowym świadczą już kury i koguty radośnie biegające po obejściu. Willę wybudowano w 1931r. jako służbowe miejsce zamieszkania dla ówczesnego dyrektora ogrodu Jana Żabińskiego, jego żony Antoniny i ich dzieci (Rysia, oraz od 1944r. Teresy). Architektonicznie idealnie wpisuje się w nowoczesny klimat międzywojennych lat. Duże okna, proste kształty, biel i szkło. Wewnątrz jest urządzone muzeum upamiętniające wydarzenia z czasów II wojny światowej i zaangażowania mieszkańców willi w pomoc Żydom. Willa dla wielu była pierwszym przystankiem po ucieczce z getta, dla innych stałym miejscem gdzie mogli się ukrywać. Wśród sławniejszych niewidocznych mieszkanek była rzeźbiarka Magdalena Gross.

Jak to było możliwe, tak pod nosem Niemców? W 1939r. podczas bombardowania zoo znacznie ucierpiało, a zwierzęta zostały odstrzelone lub (te okazalsze, szczególnie żubry) wywiezione do niemieckich placówek. Na terenie zoo zorganizowano z inicjatywy Żabińskiego tuczarnię świń, by dostarczać mięso żyjącym w Warszawie Niemcom (Żabiński był zarządcą na farmie, mógł dzięki temu wciąż prowadzić swoją podziemną działalność w ogrodzie). Gdy trzoda chlewna wymarła po ciężkiej zimie były dyrektor zoo zaproponował, iż będzie zarządzał ogródkami działkowymi dla Niemców (by powstrzymać zrównanie ogrodu z ziemią).

Żydowscy goście w Willi pod Zwariowaną Gwiazdą musieli nauczyć się żyć w ciągłym napięciu i być gotowi do stania się niewidzialnymi. W obszernych szafach i wilgotnych piwnicach, jak również nieużywanych klatkach na zwierzęta, potrafili bezszelestnie siedzieć po parę godzin. Bardzo istotną rolę odgrywał w przekazywaniu informacji o niebezpieczeństwie fortepian, na którym Antonina Żabińska grała by informować o zagrożeniu („Piękna Helena” Offenbacha) oraz bezpieczeństwie (Chopin).

Żabińscy ryzykowali życiem własnym, ale nigdy nie wątpili w swoją działalność, jak wspominali, nie robili tego, by pomóc Żydom, tylko prześladowanym. W 1965r. Jan Żabiński został uhonorowany tytułem Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata.

Zwiedzanie willi odbywa się w soboty od 10 do 15, wejście o każdej pełnej godzinie. W wyjątkowych sytuacjach jest możliwość odwiedzin w tygodniu, po wcześniejszym uzgodnieniu z panią Olgą Zbonikowską (willa@zoo.waw.pl).

Dla bardziej zainteresowanych tematem polecam książkę Diane Ackerman “Azyl. Opowieśc o Żydach ukrywanych w Warszawskim Zoo”.

A zwierzęta? Częste, regularne odwiedzanie Ogrodu Zoologicznego ma olbrzymie zalety. Większość osobników znamy po imieniu, wiemy kiedy są karmione, a nawet umiemy mówić odpowiednim tonem by wejść z nimi w interakcje (szczególnie podane na ciepłe szepty są Wikunie). Regularnie rozmawiamy z opiekunami zwierząt, poznając codzienne zwyczaje goryli, słoni czy tygrysów.

Warszawski Ogród Zoologiczny otwarty jest:

9.00-15.30 (grudzień – styczeń) i 16.00 w soboty i święta, 9.00 -16.00 (luty, listopad) 9.00-17.00 (marzec, październik) 9.00-18.00 (kwiecień – wrzesień), do 19.00 w soboty i święta (od maja).