Las Bregencki

architektura nowoczesna

nocleg i praktykalia

więcej o Austrii

Tego dnia jechałam przez bawarskie autostrady. Krajobraz nie mógł się zdecydować czy jest zimowy czy wczesnowiosenny. Z godziny na godzinę to pojawiał się śnieg, to znowu pola były zalane błotem.

Miałam świadomość, że mijam kolejne piękne bawarskie miasteczka – Garmisch-Partenkirchen czy Fussen. Że powinnam choć na chwilę skoczyć do nich na kawę, popatrzeć na ładną architekturę i powzdychać do romantycznych zamków, z których tak bardzo znana jest tak okolica.

Ale jechałam dalej. Byłam szalenie ciekawa tego, co czai się za granicą niemiecko-austriacką. Jakie to Vorarlberg ma atrakcje?
Pomimo, że do Austrii od dziecka jeździłam niemal w każdy zimowy sezon (rodzice wychowywali mnie po narciarsku), to dopiero w wieku 28 lat trafiłam do Vorerlbergu. Ba – rok wcześniej nawet nie wiedziałam o istnieniu takiego regionu. Wiedziałam, że mamy Tyrol i… sądziłam, że za nim już tylko Szwajcaria.

Warunki narciarskie w Vorarlbergu są wyśmienite! Spójrzcie tylko na te trasy! Klik!

Z ciekawością więc wjeżdżałam do pierwszej miejscowości. Jakiż to folklor mnie tu czeka? Czy mieszkańcy malują swoje domy niczym mieszkańcy Bawarii i Tyrolu? Czy może pozostawiają swoje domostwa w drewnie, jak to gdzieniegdzie zachowało się jeszcze w Polsce czy na Słowacji?

Cóż, na pewno nie spodziewałam się jednego. Nie śniło mi się nawet, że vorarlberskie wioski, a konkretnie te w Lesie Bregenckim, słyną z… architektury nowoczesnej.

W Lesie Bregenckim jest drewno

Las Bregencki (Bregenzerwald) to niewielki region w Vorarlbergu. Myślę, że możemy go porównać z czymś na kształt polskiego powiatu. Nie ma tu miast. Zaledwie 22 wioski, z której największe mają niewiele ponad 1000 mieszkańców.

[wp_geo_map]

Mieszkańcy od dawna trudnili się dwoma zawodami: pasterstwem i stolarką (a od XX wieku też turystyką). To z tych pierwszych znani są na całym świecie.

Nie sposób być w Lesie Bregenckim i nie spróbować tutejszego sera. W każdej rodzinie zawsze znajdziemy producenta serów i pasterza w jednym. Ba, często ta sama osoba jest też rzemieślnikiem i trudni się w turystyce. Taki był przypadek poznanego przeze mnie instruktora narciarstwa – zimą uczył dzieci jeździć, latem szedł z krowami w góry, gdzie w bacówce z bratem produkowali sery, a jesienią zajmował się stolarką.

Początkowo drewniane wyroby były tradycyjne. Domy charakteryzowały się licznymi drewnianymi łuskami, które gęsto na siebie nachodzą. Tradycyjny dom ma również stodołę, która nie jest osobnym budynkiem, a jest ścianą przytwierdzona do głównego budynku.

A jednak takich gospodarstw znajduje się tu już niewiele.

Pasja stolarki – główne atrakcje Vorarlbergu

Zainteresowanie drewnem i stała produkcja domów i mebli zrobiła swoje i wkrótce w okolicy zaroiło się od architektów i designerów. Nie starczała już im tradycja. Zaczęli eksperymentować z formą, a kolejne budowane przez nich domy, pomimo że ciągle drewniane, były coraz nowocześniejsze. Nie minęło dużo czasu, a o Bregenzerwald mówiło się na całym świecie. Znawcy architektury znają go właśnie z powodu dopracowanych w każdym szczególe budynków i wnętrz.

I to tę nowoczesność zobaczyłam już z drogi. Ona mi towarzyszyła potem w moim pięknym hotelu i restauracji po drugiej stronie ulicy. Ona w końcu kazała mi się zatrzymać nad nią dłużej.

 

12 wiosek Lasu Bregenckiego

Jeśli będziecie w Bregenzerwaldzie, wejdźcie do jednej z kilku organizacji turystycznych (największa znajduje się w Egg) i zakupcie tam mały pakiecik 12 książeczek. Jest to 12 mini przewodników po architekturze 12 wiosek. W każdym znajduje się mapka z trasą spaceru po wiosce i zaznaczonymi interesującymi budynkami, które zostały opisane na odwrotnej stronie.

Zaskoczeni? Ja bardzo. Pierwszy raz widzę wioski (nie miasta, a wioski właśnie!), które oprowadzają po architekturze nowoczesnej. Które chwalą się nie tylko kościołami, ale też budynkami remizy straży pożarnej i prywatnymi domami. Przy każdym oznaczonym budynku znajduje się słupek, do którego można zajrzeć i przeczytać zagadkę, na którą odpowiedź znajdziemy w książeczce. Takie małe uatrakcyjnienie dla dzieci (no dobra, dla mnie też).

Przeszłam się z książeczką po Mellau w którym mieszkałam, po czym wsiadłam w samochód i pojechałam dalej. Cel: Andelsbuch!

Andelsbuch: centrum rzemiosła najwyższych lotów

W niewielkim centrum Andelsbuch jest przepiękny nie-ratuszowy ratusz.

Jest też wspaniały nowoczesny budynek firmy ubezpieczeniowej.

Ale zatrzymać się tu powinniście po to, by wejście do Werkraum Haus – lokalnego centrum rzemiosła.

Pamiętacie globalizację? Przyszła jakiś czas temu, a z nią Ikea, którą odwiedziło 99,9% czytelników tego bloga. Stolarze z Lasu Bregeńskiego zaczęli się niepokoić. „Nie poradzimy sobie” mówili. „Nie stać nas na promocję, nie stać nas na miejsce wystawowe, nie stać nas na przebicie się”. I tak powtarzali z wioski do wioski – razem 85 rzemieślników.

I na szczęście, zamiast wchodzić w dres i zamykać się w domu, postanowili się zjednoczyć. Tak powstało centrum rzemiosła Werkraum Haus.

Na miejscu w ramach czasowych wystaw lokalni rzemieślnicy (mam tu na myśli KAŻDY rodzaj rzemiosła: od mebli, przez rzeźby, ubrania i kosmetyki) pokazują swoje prace. Przy każdej z nich znajduje się wizytówka z opisem stylu artysty, stroną internetową i numerem kontaktowym. Same wystawione przedmioty są także na sprzedaż.

W centrum rzemiosła znajduje się kawiarnia. Duże stoły zachęcają do siadania przy nieznajomych i wymienianie się pomysłami. Wszystko w perfekcyjnie dobranym nowoczesnym designie.

Krumbach: Historia przystanków autobusowych

Jeszcze inny pomysł miała wioska Krumbach. Jej mieszkańcy kilka lat temu zaproponowali wybitnym architektom z całego świata, by ci zaprojektowali dla niej przystanki autobusowe. Miały być użyteczne i chronić od deszczu, a jednocześnie wpisywać się w klimat regionu.

W zamian architekci otrzymali tygodniowy pobyt dla siebie i swoich rodzin w tej idyllicznej alpejskiej wiosce. Przyjechali z Rosji Norwegii, Hiszpanii… Japonii czy Chile i w niedługim czasie powstała totalnie odjechana galeria przystanków autobusowych. Spójrzcie na nią.

Refleksja w Bregencji

Ostatniego dnia pobytu w Vorarlbergu zwiedzałam muzeum sztuki nowoczesnej Kunsthaus i Muzeum Vorarlbergu. Dwa nowoczesne budynki, które tylko potwierdzają nowatorskie podejście regionu do architektury.

A jednak w Bregencji to było normalne. Bregencja to znana na całym świecie miejscowość wypoczynkowa, w której odbywa się słynny festiwal operowy.

Bregencja to taki Sopot. Ta architektura jest w nim możliwa. Ale wioski Lasu Bregenckiego? To tak jakby przebudować… nawet nie Rabkę-Zdrój. Bardziej Mszanę czy Rabę Wyżną. I postawić w niej super nowoczesne, ale ciągle drewniane i wykonane przez ich mieszkańców, budownictwo.

Lubiłabym to. Bardzo.



Ściągnij darmowy ebook! Szukasz informacji o wakacyjnych miejscach, w tym o austriackich Alpach? Ściągnij za darmo moją książkę. Tam zabrałam wszystkie opisane w 2016 roku przez blogerów podróżniczych miejsca. Bo oprócz mnie o Austrii napisało kilkanaście innych osób. To kilkanaście punktów widzenia i porad. 🙂

Podobał Cię się tekst? Już za kilka dni będzie nowy! Dołącz do czytelników bloga na Facebooku, by go nie przegapić! A jeśli wybierasz się do Austrii, to tutaj znajdziesz wszystkie teksty, jakie o niej do tej pory napisałam. Coraz ich więcej. 🙂