Padwa, Włochy: atrakcje i zabytki w mieście św. Antoniego

15 września, 2021

Padwa we Włoszech to najlepsze, co mogę opisać. Zanim zawitałam na dobre do Padwy, by pomieszkać tam przez pół roku, dwa razy podjechałam autokarem pod bazylikę św. Antoniego na krótki ogląd dewocjonaliów. Kiedy zapadła decyzja, że właśnie tam mam spędzić wymarzone stypendium, nie byłam pewna, czy to aby na pewno najlepszy wybór. Na szczęście już w pierwszych godzinach pobytu zachwyciłam się słońcem i rowerowym klimatem, w pierwszych dniach ciekawymi zabytkami, a w pierwszych tygodniach bardzo dobrą lokalizacją na tle całej Wenecji Euganejskiej – centralna pozycja pozwalała w łatwy sposób dotrzeć do innych ciekawych miast. Także chciałabym polecić, zarówno jako destynację, jak i punkt bazowy. Zapraszam na tekst: Padwa – atrakcje i zabytki w mieście św. Antoniego.

W artykule:

Padwa. Zwiedzanie i główne atrakcje
Uniwersytet w Padwie
Alternatywne zwiedzanie Padwy

Zobacz też: Werona. Największe atrakcje w mieście Julii

Padwa. Włochy

Uniwersytet w Padwie powstał w 1222r. jest jednym z najstarszych w Europie. Studiowali tu m.in. Jan Kochanowski i Mikołaj Kopernik. Ponieważ Uniwersytet Padewski wciąż jest uczelnią bardzo popularną, w mieście dzieje się mnóstwo ciekawych imprez, festiwali i spotkań. Warto przed przyjazdem zorientować się w ich rozkładzie.

Liczne kanały w Padwie są wybudowane specjalnie dla celów komercyjnych, by łodzie z Wenecji mogły wpływać do samego centrum miasta.

W Padwie płaca się wykupić kartę turysty, która upoważnia do zwiedzenia większości kościołów, wszystkich muzeów i obejmuje również przejazdy komunikacją miejską. 16 euro za 48 godzin lub 21 euro za 72 godziny.
Podobnie jak w całych Włoszech kawa wypita przy barze jest znacznie tańsza od tej przy stoliku.

Padwa. Atrakcje i zwiedzanie

Zdecydowanie wizytówką Padwy jest Capella Degli Scrovegni dekorowana freskami Giotta. Malował je w latach 1303-1306. Na ścianach bocznych przedstawionych jest 36 scen z życia Joachima i Anny, Maryi oraz Jezusa. Dobrze jest zarezerwować wcześniej termin wizyty- dla dobra malowideł kaplicę zwiedza się w małych grupach. Szersze zasoby sztuki obejrzeć możemy w I Musei Civici degli Eremitani. Jest to kompleks muzealny w skład którego wchodzą: Muzeum Archeologiczne, Muzeum Sztuki Średniowiecznej, Nowożytnej i Współczesnej oraz Muzeum Sztuki Użytkowej.

Padwa. place, które warto zobaczyć

Życie we Włoszech, zapewne z racji klimatu i mentalności jest o wiele bardziej publiczne niż w Polsce. Miejskie place to prawdziwe miejsca spotkań, handlu, rozmów, jadłodajnie, przystanki na kawę. Najbardziej znane w Padwie są place przedzielone budynkiem Palazzo della Ragione: Piazza delle Erbe i Piazza dei Fruti. Na obu placach odbywa się targ (na pierwszym od poniedziałku do piątku 7:30-13:30, w soboty 7:30-20; na drugim w poniedziałki, wtorki i środy od 8 do 14, w czwartki i piątki od 8 do 20).

Tylko jedną ulicą dalej znajduje się Piazza dei Signori, nad którym króluje zegar, który wskazuje nie tylko godzinę, ale również fazę księżyca.

Prato della Vale, na końcu Via Roma jest jednym z największych placów Europy. To bardzo regularna w kształcie wyspa otoczona owalem rzeki z posągami. Przypomina wielką fontannę. Jest miejscem spotkań, pikników, odbywa się tu również pchli targ (w soboty, od 8 do 19).

Przedstawiłam jedynie większe place w Padwie. Przed większością kościołów, ważniejszych budowli i pałaców znajduje się przestrzeń do oddechu.

Padwa. Bazyliki i kościoły

Jak wszędzie we Włoszech, w Padwie na każdej ulicy jest kościół lub kaplica. Wszystkie z pięknymi freskami, złoconymi ołtarzami lub relikwiami. Najczęściej odwiedzanym, jak już wspominałam, jest Sant’ Antonio, czyli La Basilica di Sant Antonio di Padova. We wnętrzu nie można robić zdjęć. Architektonicznie bazylika jest zróżnicowana- liczne przebudowy i remonty scalają ją w jeden niepowtarzalny twór ukształtowany na przełomie XIII i XIV w. Jako relikwie w kościele są zachowane broda i język św. Antoniego. Miłe dla odpoczynku są krużganki i dziedziniec. Przy Prato della Valle stoi Basilica abbaziale di Santa Giustina. To drugi co do ważności ośrodek kultu katolickiego w mieście. Pierwsze założenia powstały w VI w., obecny widok został ukształtowany w XVIIw.

Kolejnym ciekawym miejscem kultu w Padwie jest Battisterio della Catedrale, dostawione do katedry (Duomo). Jego początki sięgają XI-XIIIw., budynek ma kształt kwadratu z tamburem i kopułą. Na wewnętrznej stronie kopuły namalowany jest fresk Giusto de’Menabuoi. Jest to wizja raju, gdzie Jezusowi towarzyszą aniołowie i święci.

Wnętrze Chiesa degli Eremitani, kościoła do którego doklejony jest kompleks muzeów, pokryte jest freskami. Niestety nie zachowały się te najcenniejsze- Andrei Mantegni, ze scenami z życia świętych Jakuba i Krzysztofa (zostały zniszczone w 1944r.). Przetrwały jedynie fragmenty- zrekonstruowane z fragmentów Męczeństwo św. Jakuba, oraz Męczeństwo św. Krzysztofa (oddzielono je od ściany przed nalotem). Szczęśliwie freski zostały udokumentowane fotograficznie, więc możemy sobie wyobrazić jak spektakularne było wnętrze świątyni.

Moim ulubionym kościołem, do którego najchętniej chodziłam na mszę, był Saint Nicolò. To niewielki (w porównaniu do innych obiektów sakralnych miasta) budynek z dzwonnicą w pobliżu mojego wydziału, na mojej codziennej drodze na zajęcia i do biblioteki. Kościół ten był jednym z pierwszych w mieście, badania archeologiczne wykazały, że wybudowano go przed 1088r. W XVIIIw. wprowadzono tu wiele zmian architektonicznych, które zmieniły średniowieczny charakter przybytku. Po II Soborze Watykańskim stopniowo przywracano pierwotny wygląd kościoła eliminując barokowe, przepyszne dekoracje.

Obserwatorium w Padwie. La specola.

Wyjątkowym miejscem jest, odrobinę oddalone od ścisłego centrum, obserwatorium astronomiczne La specola. Wieżę więzienną (bo taką pełniła pierwotnie funkcję) wybudowano w IXw., a od 1761r. pełni funkcję obserwatorium- naukowego ośrodka badawczego uniwersytetu. Jeśli wybierzemy dojście Riviera Tiso da Camposampiero miniemy pomnik wystawiony przez mieszkańców dla wybitnego Padewczyka, architekta Andrei Palladio.

Uniwersytet w Padwie

Po centrum Padwy rozproszone są budynki Uniwersytetu, a studenci obecni są wszędzie. Jeśli zauważycie, iż właśnie ktoś jest oblewany farbą, obrzucany ciastem, przebrany, rozebrany lub kompletnie pijany, a do tego ma na głowie wieniec laurowy, to znaczy, że trafiliście na imprezę! Ktoś właśnie jest laureato, czyli szczęśliwie obronił pracę (licencjacką bądź magisterską).

Wśród licznych dawnych pomników jest w Padwie ciekawa konstrukcja: “Memoria e luce” upamiętniające ofiary zamachów 11 września 2001r. w Stanach Zjednoczonych. Twórcą jest Daniel Libeskind, architekt polskiego pochodzenia, jego najważniejszy projekt to Jüdisches Museum w Berlinie.

Padwa alternatywna

Co robić w Padwie wieczorem? Na każdej ulicy, placu, skwerku są bary, kawiarnie, restauracje. Kuchnia, podobnie jak w całych Włoszech zamknięta jest od ok.14:30 do ok.20, i wtedy liczyć można jedynie na przekąski do alkoholu. Do każdego spritza czy piwa dodawane są orzeszki, miniaturki pizzy lub oliwki. Ja najbardziej lubiłam chodzić do Ai do Archi (via Nazario Sauro 23, tuż przy Piazza del Signori). Na dłuższe posiedzenie idealne są Bastioni (via Marghera 44). Odbywają się tu koncerty i potańcówki, miejsce jest raczej dla wielbicieli rocka i muzyki alternatywnej niż zwykłych dyskotek. Urządzone w starych fortyfikacjach.

W czerwcu Padwa przechodzi pod dominację Sherwood Festival. To festiwal muzyczny, organizowany przez lokalne radio. W głośnikach króluje dobra muzyka alternatywna.

Dla miłośników bibelotów, lumpeksów, starych mebli, rowerów i książek, punktem nie do przegapienia jest mieszczący się na via Ticino (20 minut na piechotę od stacji) Mercatino Usato Curiosità. W dwóch olbrzymich halach można kupić dosłownie wszystko, po bardzo okazyjnych cenach.

Książki o Veneto i Włoszech

Jeśli tak jak ja cenisz sobie książki o miejscu, do którego jedziesz, to mam dla Ciebie kilka propozycji. Niestety o samej Padwie w Polsce nie znajdziemy wiele. Niezrównaną pozycją i dziś już klasyką są Obrazy Włoch Muratowa. W Polsce wyszła część poświęcona Florencji i innym miastom (w tym Padwie), ale niestety – nakład jest już dawno wyprzedany.

Chciałam Ci za to zaproponować inne książki o Włoszech, które możesz zabrać na wyjazd. Wszystkie dostaniesz w prowadzonej przeze mnie księgarni Duży pokój. Robiąc w niej zakupy czynisz podwójne dobro – po pierwsze, robisz sobie wspaniały prezent, a po drugie w ten prosty sposób możesz docenić moją pracę i pozwolić mi dalej tworzyć blog i przewodniki.

Frances Mayes i Ondine Cohane – Pod słońcem Italii; nietypowy przewodnik po Włoszech autorki “Pod słońcem Toskanii”. Posiada rozdział o Wenecji Euganejskiej i Weronie
Elena Kostioukovitch – Sekrety włoskiej kuchni; najlepsza książka o włoskiej kuchni, jaką znam. Również posiada rozdział o Wenecji Euganejskiej i Weronie
Maciej A. Brzozowski – Włosi. Życie to teatr; kultowe eseje o Włochach
Monika Utnik-Strugała – Mamma mia. Włochy dla dociekliwych; to świetna pozycja dla dzieci. Jest rozdział o Weronie
Paweł Muratow – Włochy. Książka do pisania; a notatki możecie robić w tym przepięknym notesie

Jeśli jedziesz do Padwy, zajrzyj też do innych miast w okolicy. Na blogu teksty o Wenecji, Vicenzie, Weronie czy Bolonii.
Artykuł ukazał się początkowo na blogu Podróżująca rodzina.

Magdalena Dziadosz

Magdalena Dziadosz, mama Saszy i Idy. W teorii archeolożka śródziemnomorska i muzealniczka, skrzętnie wykorzystująca wiedzę zdobytą na studiach w swojej pisarskiej pasji. W praktyce właścicielka firmy zajmującej się komunikacją i PR-em. Dużo pisze na różne tematy. Uwielbia podróże, najbardziej te blisko natury: długodystansowe spacery oraz wycieczki górskie. Ale doceni też wieczór na szpilkach w wiedeńskiej operze.

Padwa, Włochy: atrakcje i zabytki w mieście św. Antoniego