Nie wiem jak Wy, ale my coraz częściej szukamy miejsc, do których można się wyrwać z miejskiego zgiełku. Choćby na parę godzin. Dotknąć stopą mokrej trawy, brodzić po kolana w rzece, pogłaskać gładką korę buka i chropowatą sosny. Chcemy oddechu, natury, siły. Mam tu dla Was kolejną propozycję do zrealizowania w mikroregionie 3 RZEKI. Szczypiorno to wieś nad Wkrą, dopływem Narwi. To czterdzieści minut z Żoliborza w samochodzie, a świat jest jakby diametralnie, zatrważająco piękny.
Szczypiorno, sielskość nad rzeką.
Wkra to struga wijąca się nieprawdopodobnie długo jak na swoje niewielkie, rekreacyjne rozmiary. Niepozorna, silna rzeka znajduje wody na Mazurach i Mazowszu. Jest dzika, porośnięta krzakami i szuwarami, miejscami wysokie skarpy dodają fotogeniczności. To mały raj dla amatorów kajakarstwa, można z nurtem i pod prąd, można latem i zimą, złotą godziną o zachodzie i mglistym porankiem o wschodzie. Zawsze zachwyca. Pierwsze kroki w Szczypiornie skierowaliśmy do jednak do Agroturystyki Lipka. Na tym rodzinnym podwórku można odpocząć, pobawić się placu zabaw, pograć w rodzinną grę. Są pokoje do wynajęcia, z dostępem do kuchni. W tej chwili to wyjątkowe miejsce przechodzi metamorfozę, i mam nadzieję, że już wiosną będę mogła pokazać je Wam w zupełnie nowej odsłonie. Marysia z rodzicami, mężem i córkami wkładają mnóstwo serca w dopracowanie planu i jestem przekonana, że efekt będzie integrujący i zachwycający. Modrzewiowy Zakątek to miejsce rodzinnych gier, wypożyczalnia kajaków, możliwość aktywnego czasu na sielskim łonie natury.
Stąd spacer nad Wkrę zajmuje 10 minut. Dzikie łąki, skraj ścisłego rezerwatu przyrody (po takich obszarach się nie chodzi), cudny widok na rzekę, trochę klasycznej plażki. Miejsce do zabawy na sto procent. Koc piknikowy i parę godzin wolnego, jest też gdzie zawiesić hamak.
Buczyna.
Po drugiej stronie szosy snującej się wzdłuż strugi polecamy rezerwat Las Bukowy. To środowisko jest specyficzne – buki do dorodne, wysokie drzewa dające ciemny cień. Konary są masywne, a korony gęste. Kora jest jasna, szara i gładka. Drewno bukowe jest cenione w przemyśle – używane do wyrobu mebli, parkietów, sklejek i płyt wiórowych. Produkuje się z niego beczki, skrzynki, narzędzia, części maszyn, przyrządów sportowych i wiele przedmiotów codziennego użytku. Przemysł chemiczny wytwarza z niego papier, ocet drzewny, węgiel drzewny i olej smołowy. Buczyny sięgają 30 do 50 metrów, liście są szerokie – sztywne, jajowate i eliptyczne.
Owoce to brązowe orzeszki nazywane bukwią – jednonasienne, trójgraniaste o długości 1-2 cm, błyszczącobrązowe, zebrane po dwa (rzadziej pojedyncze) w zdrewniałej, pokrytej kolczastymi wyrostkami okrywie. Jesienią orzeszki wypadają z nich wtedy na ziemię. Bukiew jest jadalna, ma słodkawy smak, wytwarza się z nich olej, a także stanowi nie lada smakołyk dla wielu zwierząt leśnych, choćby dzików.
Szczypiorno dojazd.
Najłatwiej dojechać tu samochodem, my dojechaliśmy do Pomiechówka pociągiem, skąd odebrała nas Marysia. W centrum wsi znajduje się świetny plac zabaw, zawsze jest w cenie podczas podróży z dziećmi. Wspaniale wycieczkę jest połączyć ze spływem kajakowym lub jazdą na rowerach, ale nie jest to konieczne, by miło spędzić czas. Niestety nie ma tu szlaku wiodącego wzdłuż rzeki, którym można by dojść ze stacji (to tylko 6 km), ale trzymajmy kciuki za gminę, rozwija się w dobrym tempie.
Artykuł początkowo ukazał się na blogu Podróżująca Rodzina.
Zobacz też: Spływ Narwią i Wkrą do Twierdzy Modlin
Magdalena Dziadosz, mama Saszy i Idy. W teorii archeolożka śródziemnomorska i muzealniczka, skrzętnie wykorzystująca wiedzę zdobytą na studiach w swojej pisarskiej pasji. W praktyce właścicielka firmy zajmującej się komunikacją i PR-em. Dużo pisze na różne tematy. Uwielbia podróże, najbardziej te blisko natury: długodystansowe spacery oraz wycieczki górskie. Ale doceni też wieczór na szpilkach w wiedeńskiej operze.
Co myślisz?