Lektury polonistki 2018: 10 książek, które warto nabyć na wakacje

Smoleński zajął się tematem nieznanym. Kto myśląc o Izraelu, myśli o beduinach? Nikt. Tymczasem 250 000 osób żyje w skrajnej biedzie. Ich domy są codziennie niszczone, kobiety bite, poziom przestępczości rośnie. Czytając opisy beduińskich miasteczek, ma się wrażenie, że mowa o kraju trzeciego świata, a nie o Izraelu.

Wspaniała lektura, nawet jeśli temat was nie obchodzi. Smoleński ma taki styl, że obchodzić zacznie. 
Dodatkowy plus za tytuł. Uwielbiam metaforę wiatru!

[buybox-widget category=”book” ean=”9788380494022″]

 

4. M. Cunningham – Dziki łabędź i inne baśnie

Rewelacja! Króciutka książka z popularnymi baśniami przepisanymi w wersji dla dorosłych. No bo jak się czuje taka Baba Jaga, której nagle dwójka dzieciaków zjada dom, a potem jeszcze zamykają ją w piecu? Albo jak chciwym złodziejem musi być Jasiu od magicznej fasoli, że nie wystarcza mu kura do znoszenia złotych jaj, tylko okrada olbrzyma bardziej i bardziej. I co to w ogóle za pomysł, że laska śpi sobie w lesie po zjedzeniu jabłka, a tu totalnie obcy facet przychodzi i ją całuje! A jakaś zgoda czy coś?
Podałam przykłady bez seksu, bo tego w baśniach bardzo dużo. Polecam!

[buybox-widget category=”book” ean=”9788380620261″]

 

5. J.H. Griffin – Czarny jak ja

Krótki reportaż z przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych.
Autor – biały dziennikarz – postanowił zmienić kolor skóry i tak przebrany za czarnoskórego, podróżować po południowych stanach USA. Niby oficjalnie dyskryminacji nie ma, niby jest równouprawnienie, ale przez kilka miesięcy nie mógł się napić tam, gdzie mógł jako biały. Nie mógł korzystać z hoteli i restauracji dla białych, nie mógł znaleźć dobrze płatnej pracy itp.
Ksiaża ma prawie 60 lat, a dalej przejmuje. Polecam.

[buybox-widget category=”book” ean=”9788328026926″]

6. H. Yanagihara – Małe życie

Bestseller, który podbił polskie księgarnie. Podobno w Polsce sprzedało się więcej egzemplarzy niż w USA, skąd pochodzi autorka.
I zastanawiam się czemu, bo tak – uważam, że “Małe życie” jest bardzo dobrą powieścią. Przez te 800 stron zaangażowałam się w historię głównego bohatera (niepełnosprawnego, molestowanego w dzieciństwie (ale tak hardcorowo) Jude’a, któremu towarzyszymy przez całe jego życie) i naprawdę nie chciałam, by książka się kiedykolwiek kończyła.
Jednak czy jest to książka roku, jak twierdzą na lubimyczytac.pl? Czemu ona, a nie kilka innych bardzo dobrych powieści?
Jeśli mam zgadywać, to myślę, że książka miała kampanię promocyjną roku i jej sukces zależał od tego. Ale to dobrze. “Małe życie” to kawał dobrej literatury, więc popieram promowanie jej zamiast obyczajowych romansów, wampirów czy innych Greyów.

7. C. Łazarewicz – Żeby nie było śladów

Bardzo ciekawie napisany reportaż, który ani przez chwilę nie nudzi. Próba rozwikłania historii najsłynniejszego morderstwa stanu wojennego na młodym chłopaku, która stała się symbolem bestialstwa tamtych lat, a w końcu (już w latach 90-tych) położyła kres kariery politycznej Kiszczaka.
Autor, mimo że bierze na siebie tak ciężki temat, pisze stosunkowo lekko, tak że reportaż czyta się jak dobry kryminał. Szczególny plus za odzwierciedlenie kolorytu epoki, z jego bohemą artystyczną i gabinetami ministerstw zwłaszcza.
Jestem na tak.

 

8. A. Brzezińska – Córki Wawelu. Opowieść o jagiellońskich księżniczkach

To jest książka, która powinna powstać już dawno. Ogromne dzieło (powieść) o dworze Zygmunta Starego i jego dzieci. Początek najlepszy – przepięknie oddany koloryt renesansowego Krakowa. Narracja wręcz pachnie (a raczej śmierdzi) krakowskimi ulicami.
Od chwili, gdy akcja przenosi się na wawelski dwór, jest jakby gorzej. Fabuła się gubi – coraz bardziej czytamy esej, a nie powieść. Jednak do końca książka serwuje potężną dawkę wiedzy i ciekawostek renesansowych nie tylko Wawelu, ale całej Europy.